اثر عمق نمونه بر پراکندگی و جهت گیری الیاف
نمونه های پرتو با عمق های مختلف 25 ، 75 و 125 میلی متر برای بررسی تأثیر ضخامت نمونه بر پراکندگی و جهت گیری الیاف ریخته شدند. طول و عرض نمونه های تیر به ترتیب 405 و 75 میلی متر بود. مخلوط های یکپارچه سازی UHPC بررسی شده مخلوط WG-0%-2% و WG-0.18%-2%بود. برای ارزیابی پراکندگی و جهت گیری الیاف از مقاطع عرضی برش خورده از وسط نمونه های تیر استفاده شد.
تصاویر باینری مقطع نمونه های پرتو ساخته شده با مخلوط WG-0%-2% و WG-0.18%-2%ریخته شده در اعماق مختلف در شکل A1 نشان داده شده است.
شکل A1 تصاویر دودویی از مقاطع نمونه های پرتوی ساخته شده با مخلوط WG-0%-2% و WG-0.18%-2%و عمق های مختلف 25 ، 75 و 125 میلی متر.
شکل A2 تأثیر عمق نمونه را بر پراکندگی الیاف (α) و جهت گیری (ηθ) نمونه های پرتو با مخلوط های WG-0%-2% و WG-0.18%-2% نشان می دهد. به طور کلی ، افزایش عمق نمونه (ضخامت) مقادیر α و ηθ را کاهش می دهد. به عنوان مثال ، مخلوط WG-0%-2% که برای ریختن نمونه هایی با افزایش عمق از 25 به 125 میلی متر استفاده می شود ، به ترتیب تقریباً 30٪ و 20٪ کاهش α و ηθ منجر شد. علاوه بر این ، تغییر عمق نمونه تأثیر بیشتری در پراکندگی الیاف برای مخلوط WG-0%-2% در مقایسه با مخلوط WG-0.18%-2%داشت. این را می توان به ویسکوزیته نسبتاً کم UHPC خودساخته کننده نسبت داد که می تواند خطر جداسازی الیاف را افزایش دهد . چنین ریسکی را می توان با افزایش عمق نمونه افزایش داد. تفکیک بیشتر الیاف می تواند یکنواختی پراکندگی الیاف را کاهش دهد. افزایش ارتفاع ستون از 500 به 1100 میلی متر که ضریب تفکیک سنگدانه درشت را از 8٪ به 12٪ برای بتن افزایش می دهد در شیب ثابت 220 میلی متر.
شکل A2 اثر عمق نمونه بر (a) پراکندگی الیاف ؛ و (b) جهت گیری الیاف.مرجع
Teng, Le, Weina Meng, and Kamal H. Khayat. "Rheology control of ultra-high-performance concrete made with different fiber contents." Cement and Concrete Research 138 (2020): 106222.
